Spoczynki w Duchu Świętym

Opinie o spoczynkach czy zaśnięciach w Duchu Świętym są różne. Jedni uważają je za wielki dar od Boga, inni natomiast za działanie szatana, bądź człowieka. W zamyśle Spoczynek w Duchu Świętym ma przybliżyć człowieka do Boga, ma całkowicie otworzyć serce na Jego łaskę. Ludzie, którzy doznali spoczynków mówią o ogromnym pokoju, którego doświadczyli. Ludzie doświadczają wielkiej bliskości Boga, często nawracają się. Ma to miejsce głównie podczas modlitw charyzmatycznych, modlitw o uzdrowienie lub uwolnienie. Natomiast niekiedy występują również np. podczas przeistoczenia albo błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem. Nie wątpię w prawdziwość spoczynków w Duchu Świętym dzięki świadectwom ludzi, których ten upadek zmienił życie którzy doświadczyli bliskości Boga. Przecież napisane jest „Poznacie ich po ich owocach”. Natomiast uważam, że nie zawsze mają one źródło w Bogu. Niektórzy zaliczają spoczynki do charyzmatów, a ich zadaniem jest przybliżyć wspólnotę do Boga. Czasami jednak mam wrażenie, że jest inaczej. Skupiamy uwagę na tym co niezwykłe, cudowne. Skupiamy uwagę na osobie, która upadła, a nie na Bogu ukrytym w najświętszym sakramencie. Czy Bóg naprawdę tego chce?  Wszystkie niesamowite rzeczy i ozdobniki często tak naprawdę oddalają nas od Boga! Charyzmaty w naszej wierze istnieją i są ważne, ale nie należy zapominać, że najważniejsze są sakramenty. Czasami msza nas nudzi, natomiast msza z modlitwą o uzdrowienie jest dla nas czymś niezwykłym. Nie zapominajmy o pięknie Eucharystii, bo to właśnie tam Bóg jest najbliżej nas. Przyjmując Go stajemy się z nim jednością.